काठमाडौं । एमालेका वरिष्ठ नेता एवं पूर्वप्रधानमन्त्री माधवकुमार नेपालले आफूलाई फेरि प्रधानमन्त्री बन्ने रहर नभएको तर देश बनाउने भोक रहेको बताएका छन् ।
काठमाडौं क्षेत्र नम्बर २ मा घरदैलोको अन्तिम दिन पूर्वप्रधानमन्त्री नेपालले अनलाइनखबरसँग भने- ‘ममा प्रधानमन्त्री बन्ने रहर छैन, देश बनाउने भोक छ । देश बनाउनका लागि को योग्य छन्, को सक्षम छन्, कसलाई विश्वास गर्न सकिन्छ भन्ने कुरा गठवन्धनले तय गर्ने हो । त्यसैका लागि हुरुक्क, हिरिक्क हुनुपर्ने, मरिहत्ते गर्ने स्वाभाव छैन मेरो ।’
चुनावी प्रचारको मैझारो हुनै लागेका बेलामा हामीले एमाले नेता नेपाललाई काठमाडौं २ मा उनको प्रचार अभियान कसरी चलेको छ भन्नेबारे संक्षिप्त कुराकानी गरेका छौंः
घरदैलो अभियान कहाँ पुग्यो ?
लगभग धेरै सकियो । ९० प्रतिशत मतदाताकहाँ पुगिसकेँ होला ।
कत्तिको थकित हुनुहुन्छ ?
थकित त थोरै भइहालियो । खुट्टामा सानो समस्या भएकाले अलिकति हिँड्न गाह्रो भएको छ । तैपनि दिनदिनै आठ घन्टा, नौ घन्टा हिँडिरहेको छु ।
पहिले आफैंले ‘तिरस्कार’ गरेर छाडेको क्षेत्रमा फेरि फर्किनुभयो भनेर तपाईंका विपक्षीहरुले आलोचना गर्दैछन् नि ?
यो क्षेत्र मैले कहिल्यै छोडेको छैन । कागजीरुपमा छोड्नु एउटा कुरा हो । तर, यो निर्वाचन क्षेत्रलाई मैले ०६४ सालदेखि कहिले पनि छोडेको छैन । यहाँका जनताका प्रत्येक विकास निर्माणका माग, चाहना, निजी समस्या, दुःख-सुखमा म अनवरत रुपमा लागेको छु । कहिले हारे पनि, कहिले कागजीरुपमा अर्को ठाउँको सदस्यता कायम राखे पनि यहाँको जनप्रतिनिधिका रुपमा नै मैले पनि भूमिका निर्वाह गरेको छु र यहाँका जनताले पनि त्यही ठानेका छन् ।
यतिबेला पनि मान्छेले के बुझ्छन् भने माधव नेपाल नै हाम्रो जनप्रतिनिधि हो । ०७० देखि ०७४ सालसम्म यो क्षेत्रमा म सयौंपटक घुमेको छु, हजारौं मान्छेलाई भेटेको छु । थुप्रै कार्यक्रममा सहभागी भएको छु । बिहे, व्रतवन्ध, गुन्यूचोलीमा म पुगेको छु । मृत्यू संस्कारमा सहभागी भएको छु । निम्तो दिइएको ठाउँमा म पुगेको छु । मैले छोडेँ भन्ने कुरा वाहियात हो ।
तर, दुई क्षेत्रमा जितेपछि काठमाडौं २ लाई छाडेर रौतहट रोज्नुभएको त हो नि ?
मैले रोजेको होइन । हामी पार्टीका कार्यकर्ता हौं । त्यतिबेला मधेस आन्दोलन चर्किरहेको थियो । त्यसो हुनाले मधेसमा मेरो बढी आवश्यकता छ भन्ने भयो । मेरो निजी हित त यही ठाउँमा बस्दा नै हुन्थ्यो, किनभने मेरो घरबार, व्यवहार सबै यहीँ छ । रहरले त्यहाँ गएको होइन म ।
अहिले नि ?
अहिले पनि अनेक विकल्प थिए । तर, यहाँका जनताको न्यानो माया, आग्रह चाहनाले गर्दा यस ठाउँप्रति विशेष अपनत्व वोधको कारणले गर्दा यो ठाउँमा फेरि जनताको उम्मेदवार भएर आएको छु । कुनै पनि संसदभन्दा बढी यस क्षेत्रमा जाने व्यक्ति मै हुँ ।
छोडेकै कुरा गर्नुहुन्छ भने गिरिजाप्रसाद कोइराला दुई ठाउँ उठ्दा एक ठाउँ किन छोड्नुहुन्थ्यो ? शेरबहादुर देउवा, सुशील कोइरालाले किन छोड्नुभयो ? त्यसैले यो प्रश्नमा कुनै तुक छैन ।
